De speech die Trump gaf direct nadat hij was geïnaugureerd als president van de Verenigde Staten heeft ook mij zeer verbaasd. Hoewel er toch ook een paar onderwerpen zijn waar ik het met hem eens kan zijn, ben ik het voor het overige volstrekt niet eens met hem. Maar dit geheel terzijde. Wat mij ook opviel waren zijn opmerkingen over het terug geven van de macht aan het volk, wat volgens hem vanaf dat moment ook daadwerkelijk gebeurd zou zijn. Merkwaardig, want ook dit sluit niet aan bij zijn gedrag. De politieke elite leefde volgens Trump in een ander wereld die totaal los staat van de wereld van de doorsnee Amerikaanse burger. Alsof Trump dat vanuit zijn wereld zou weten en voelen.
De elite stond klappend toe te kijken. Zelfs Barak Obama en Bill Clinton, die en passant tot op het bot door Trump beledigd werden in zijn maidenspeech als nieuwe president. Ik snap het niet. Reden om dit onderwerp eens voor te leggen aan Bert Bokhoven, de onbekende filosoof. Bert die met zijn briljante denkvermogen met de hem zo kenmerkende eenvoud in staat is ons het licht te doen zien van complexe onderwerpen. Een eerste spontane reactie van Bert waren slecht twee woorden: dommigheid en onzekerheid. Domheid ziet Bert in dit verband als dat de grote meerderheid van de mensen bestaat uit geboren en getogen volgelingen, en terug te nivelleren tot hun eigen niveau.
Nou, nou, Bert, het kan wel iets minder heftig. Wat bedoel je daar nu mee ? Wel, gaat Bert verder, het terugbrengen van de macht naar het volk heeft twee kanten. Enerzijds is het mijn particuliere mening dat we zo weinig mogelijk overheid moeten hebben; anderzijds realiseer ik mij ook dat er orde moet zijn en zaken veelal zo ingewikkeld zijn geworden dat de doorsnee burger – met alle respect – niet in staat is om daar een verstandige mening over te kunnen vormen. Daarvoor kies je je vertegenwoordigers: de volksvertegenwoordigers. En dan ontstaan de problemen.
Ooit hebben we besloten dat we een aantal dingen beter samen konden doen omdat dat handiger is dan dat je dat alleen moet doen. Je zou je kunnen voorstellen dat zo een overheid is ontstaan. Een overheid die er in eerste instantie was voor de bevolking. Wat we nu ervaren is dat de bevolking er lijkt te zijn voor overheid, of althans voor een aantal figuren die menen de absolute vertegenwoordigers van de overheid te zijn. 
Volksvertegenwoordigers die vinden dat het volk er dan voor hen is. Ze gedragen zich ook vaak zo. En dat maakt mensen boos. Mij ook, zegt Bert.
Te vaak zien we dat de volksvertegenwoordigers zich echt niet afvragen wat het volk vindt. Ze hebben hun eigen agenda. Ook Trump. En daar zullen we gaan meemaken dat “we, the people” er niet beter op gaat worden.