Bert Bokhoven over de naakte waarheid

20-01-2012 10:17
De waarheid, en dan nog wel de naakte,  is een merkwaardig fenomeen. Om enige ordening te krijgen in mijn denken over dit onderwerp heb ik mij gewend tot Bert Bokhoven, de onbekende filosoof. Dit in de overtuiging dat Bert, met zijn briljante geest, een voorbeeld zal zijn inde belevenis van de emotie rond de waarheid. 
 
Bert komt al direct met een verpletterend inzicht: de waarheid  bestaat niet en kan ook niet kan bestaan. Alleen een waarheid bestaat. Opmerkelijk dat dit velen ontgaat. Opmerkelijker nog is dat velen dit universele uitgangspunt zelfs willen ontkennen door de stelligheid waarmee men de waarheid op anderen wil overbrengen. Die waarheid is maatgevend; een andere waarheid bestaat in de ogen van fanatici niet.
De waarheid, is in essentie volgens Bert namelijk niet anders dan de subjectieve interpretatie van de werkelijkheid. Toch valt hier nog wel wat op af te dingen, aldus Bert Bokhoven. Immers Bert had de waarneming gedaan dat sommige mensen vinden dat God niet bestaat, maar toch houden ze er in hun denken en handelen rekening mee. Zo ook met de waarheid. En ook al zou die dan niet bestaan, toch is het een leidraad voor onze normen en waarden, aldus Bert. De waarheid is in  onze cultuur een belangrijke waarde, waar we soms een rechter bij halen om die onbestaanbare waarheid vast te stellen, glimlacht Bert.

Ieder mens leeft volgens Bert’s heldere inzichten in zijn eigen waarheid en het is de vraag of wij dat zo moeten laten. Bert lardeert zijn denkmodel in dit verband met de volgende voorbeelden:
  • Moet een arts een patiënt met een ongeneeslijke ziekte de waarheid vertellen;
  • moeten ouders hun kinderen in de pubertijd in voorkomend geval verzwijgen dat ze een verkeerd vriendje hebben; alleen om de lieve vrede te handhaven;
  • moet men in de politiek een waarheid presenteren die de meeste stemmen oplevert;
  • moet men iemand een goede beoordeling geven omdat dat gemakkelijker is.
 
De naakte waarheid is niet altijd even aantrekkelijk. Hoe vaak wordt niet een smoes verzonnen omdat dat beter uitkomt dan de waarheid. Alleen om aardig gevonden te worden. In de ogen van Bert is waarheid belangrijker dan aardigheid. Het is een verderfelijke vorm van aardigheid om iedereen altijd gelijk te willen geven. Heet dat niet gedogen ? En hoe aardig zijn we allemaal geworden. Merken we inmiddels niet waar dat allemaal toe leidt ? Een interessante vraag, waarmee Bert ons de intellectuele opdracht geeft om deze slotopmerking te overdenken en tot een verdere verdieping van onze inzichten te komen. Bedankt, Bert Bokhoven, bedankt. 
 

Peter Tersteeg