Naast de welhaast encyclopedische kennis van Bert Bokhoven, de onbekende filosoof, beschikt Bert, ondanks zijn legendarische bescheidenheid, over een onnavolgbaar vermogen om complexe materie tot de kern terug te brengen. Met slechts een enkele anekdote of een smalle opmerking. Het begrijpelijk maken van grote en kleine levensvragen voor de Gewone Mensch. Daarnaast heeft Bert zijnsondanks grote faam verkregen door zijn fenomenale vermogen om in alternatieve scenario's te denken. Een genot om mee te mogen maken.
Zomaar op een willekeurige dag confronteerde ik Bert eens met de gedachte hoe het zou zijn om je leven andersom te leven. Bert moest vreselijk lachen om zo'n gedachtespinsel en ging dan ook meteen volop van dreef.
Dat lijkt me leuk, roept Bert enthousiast uit. Om te beginnen sta je op uit de dood: een bepaald spectaculair begin. Als je uit de kist stapt word je verwelkomd door je familie en beste vrienden. Die hoef je dus niet meer uit te zoeken. En ze hebben allemaal een bloemetje meegenomen. En spreken vol lof over je.
Vervolgens mag je een jaar of 20 lekker doen waar je zin in hebt, kaarten, tuinieren, af en toe een uitstapje voor de helft van de prijs, iedere dag een paar borrels en elke maand kassa: pensioen. Op een dag staat er ineens een vent voor je deur met een gouden horloge. Die biedt je meteen een goed betaalde baan aan.
Naarmate de jaren voorbijgaan, krijg je ook steeds meer zin om te werken, je voelt je steeds beter, je kan zoveel roken als je wilt, want je longen worden steeds schoner. Je kan drinken wat je wilt, de katers worden steeds kleiner. Je raakt je buik kwijt zonder dat je er iets voor hoeft te doen. In het begin heb je maar één keer seks per jaar, maar op het laatst 10 keer per week.
Op een gegeven moment moet je naar school, maar je weet alles al, dus je doet geen flikker. En de laatste jaren van je leven kan je lekker in de zandbak spelen, zeuren en lastig zijn, en je kan snoepen wat je maar wilt, want al je tanden ben je toch kwijt. Dan nog een paar maanden aan een vrouwenborst sabbelen en dan nog negen maanden in de warme moederschoot. Daarna verdwijn je in één gelukzalig orgasme
Eigenlijk wel een heel interessante gedachte. Echter toch een minpuntje: als je geopereerd wordt komt de verdoving pas achteraf.
Peter Tersteeg