Het heeft de Koning behaagd………..
Het heeft de Koning behaagd Engely Tersteeg een onderscheiding te geven. Een mooi eerbetoon voor al het werk dat zij voor anderen gedaan heeft. Toon Hermans noemde haar Engelief. En zo is het. Zij zorgde voor de oma van de Koning; zij zorgde voor talloze kansarme kinderen in Nepal via haar Stichting Noble House; zij zorgde voor Sirjana.
Zij gaf Sirjana een toekomst, ook al probeerde de IND haar tegen te houden. Zij gaf niet op. Zij had de moed te doen wat gedaan moest worden. En toen Sirjana onze dochter werd gaf zij Sirjana haar naam. Zij zorgde voor onze dochters. Zij zorgde voor mij. Zij gaf alles wat zij in zich had.
En toen kreeg Engelief te horen dat ze nog maar kort te leven heeft. Het leek zo goed te gaan, maar het was er weer. Alvleesklierkanker. Wij helpen haar met alles wat in ons is. En weer geven we nog niet op om het onmogelijke waar te maken.
En toen gaf de Koning haar een onderscheiding en maken wij voor haar een heel diepe buiging.
Enkele maanden later overleed Engely. En Bert was verdrietig; heel verdrietig. Zijn gevoel kwam goed tot uiting in het gedicht dat hij van iemand kreeg:
Starend naar mijn spiegelbeeld
glijdt zacht de eerste traan
in een helder ogenblik
zie ik mezelf daar staan
ik red het wel,
ik kan het wel
erg overtuigend
klinkt het niet
op dit moment is mijn hele lijf
overdonderd door verdriet
Peter Tersteeg